Pokrajinskim delegatima Saveza vojvođanskih Mađara (SVM) zadata je lekcija: pre neki dan je savremeni naslednik samozvanog „cara” Jovana Nenada Crnog objavio „još jednu dobru vest [na Instagramu] iz srpske Vojvodine“ – sa tri uzvičnika i dve reference: #kultura i #srpskavojvodina. Ovu drugu očigledno radi naglaska ukoliko neko nije dovoljno pažljivo čitao tekst. Štaviše, vojvođanski premijer je to uradio nakon što je sa istim „potpisom” (Srpska Vojvodina) na ulazu stambene zgrade jednog nezavisnog novinara ispisana pretnja smrću.
Sa radoznalošću iščekujemo kako će njegov mađarski koalicioni partner pozvati premijera multietničke pokrajine na odgovornost što je Vojvodina za njega samo „srpska Vojvodina“ – barem onda kada se hvali sa završetkom Narodnog pozorišta u Subotici (nakon 30-40 godina „procesa” restauracije) , koje je osnovano 1854. godine kao jedno od prvih stalnih pozorišta na mađarskom jeziku u svetu.
Naravno, Igor Mirović nije samo političar, već i pesnik – gornji naslov smo parafrazirali po naslovu jedne njegove zbirke pesama. Stoga je razumljivo da on želi – u svojoj osmoj godini na čelu vlade – da se završi zgrada Narodnog pozorišta. Stigavši iz Kruševca, bio je politički akter u fazi ukidanja vojvođanske autonomije pod Miloševićem i Šešeljem nakon pobede jogurt revolucije. Na samom početku devedesetih bio je potpredsednik skupštine pokrajinskog glavnog grada (pardon, u srpskoj Vojvodini ga smemo zvati samo kao „sedište“). Kasnije je prešao u naprednjake i napredovao na mesto ministra Srbije, a potom i predsednika Vlade Vojvodine.
Pri njegovom imenovanju na ovu poslednju funkciju, pokojni vođa SVM Ištvan Pastor ga je, kao predsednik pokrajinske skupštine, podržao lepim rečima, o čemu je srpska štampa prenela sledeće:
„[Pastor] je rekao da Mirovića poznaje više od 20 godina i da ga poznaje kao vrednu osobu koja je spremna na kompromis. Mirović je u najboljim godinama, dovoljno je iskusan, ali istovremeno ima dovoljno životne snage za efikasan rad… ima bogato političko iskustvo, biran za četiri mandata u pokrajinsku skupštinu, bio je i poslanik u nekadašnjoj saveznoj [Srbija–Crna Gora] skupštini, a bio je ministar u Vladi Srbije od 2012. do 2012.” Sa takvim pedigreom dobijenim od Pastora morao je da bude odani (srpsko-)vojvođanski kadar.
Ali njegova kasno-martovska pozorišna istorija, spakovana kao „srpskovojvođanski” uspeh, nastavila je da odjekuje. Kao što je dokumentovano na priloženim snimcima sa računarskog ekrana, njegov post je u roku od nekoliko sati dobio tri komentara. Prvi koment je uzvišena ali etnički neutralna pohvala. A na drugom, uz tri ikonske mišićave ruke, velikim slovima stoji „ŽIVELA SRPSKA VOJVODINA“. Treći ga, s druge strane, skromno ali čvrsto koriguje:
„Autonomna pokrajina Vojvodina, nije srpska Vojvodina”
Zanimljivo je da je ovaj treći post brzo izbrisan. Zna se, međutim, da tehnički samo tri lica mogu da to urade: autor komentara, inspektor platforme ili sam autor originalnog posta. Pitam se: ko je od njih troje odgovoran za nestanak činjenične napomene!?
Na kraju, citirajmo član 6. važećeg Statuta Vojvodine, kojoj (pokrajini) su pristalice balkanskog mesara (Butcher of the Balkans, takođe poznatog kao Slobodan Milošević) oduzele pravu autonomiju:
„AP Vojvodina u okviru svojih prava i dužnosti doprinosi ostvarivanju Ustavom zajamčene potpune ravnopravnosti Mađara, Slovaka, Hrvata, Crnogoraca, Rumuna, Roma, Bunjevaca, Rusina, Makedonaca i pripadnika drugih brojčano manjih nacionalnih manjina – nacionalnih zajednica koji u njoj žive, sa pripadnicima srpskog naroda.”
Pretpostavljamo da se predsednik Vlade Vojvodine zakleo na ovaj Statut ako se već prihvatio tog zadatka. Kako onda, u sopstvenoj savesti, izmiruje „srpsku” Vojvodinu sa gore navedenim Ustavom (Srbije) i Statutom na koje se ta zakletva verovatno poziva?
A šta na sve ovo kažu frakcija SVM u pokrajinskoj skupštini i njihov partijski lider? Ili pod vizantijskim nebom – i pod strogom partijsko-koalicijskom disciplinom – to nije nimalo bitno!?
Teatar apsurda: Narodno pozorište (u izgradnji tridesetak godina) i samozvani “car” Jovan Nenad “Crni” na najlepšem vojvođanskom trgu (Foto: szmsz.press)